Mijn naam is Allan Samson. Ik ben geboren in 1958 in Arnhem en heb mijn jeugd vanaf mijn achtste in Ulvenhout doorgebracht. Mijn ouders hadden – met mij erbij – zes kinderen. We zijn streng doch oprecht opgevoed met de nodige discipline omdat mijn vader beroepsmilitair was en mijn moeder hierin meeging.

Ik heb ons gezin als veilig en stabiel ervaren maar besefte achteraf belangrijke zaken zoals liefde en warmte gemist te hebben. Later ben ik zelf drie keer getrouwd geweest. Door het gebrek aan deze basiswaarden in mijn jeugd, realiseer ik mij dat ik in mijn huwelijken altijd nog op zoek was naar meer uitdaging. Door het blijven zoeken naar deze uitdagingen en het niet volledig kunnen gaan voor deze vrouwen liepen de relaties uiteindelijk dan ook stuk. Nu ik ouder word merk ik dat ik een partner begin te missen om samen van het leven te genieten en dat ik het enorm zou waarderen.

Kracht om te leven

Uit mijn tweede huwelijk heb ik een dochter die nu 36 is en moeder. Ik ben dus opa! Geweldig! De kracht om het leven aan te kunnen haal ik in de eerste plaats dan ook uit de liefde voor mijn dochter en mijn kleinkind. Zij zijn de rode draad in mijn leven en ook de stok achter mijn deur! Mijn warme band met mijn dochter is gebaseerd op onvoorwaardelijke liefde, wat zich onder andere manifesteert in trouwheid, oprechtheid en openheid naar elkaar toe.

Op straat

Sinds een jaar of tien ben ik werkloos. In 2011 belandde ik namelijk op straat door financiële achterstand en problemen in relatieve sfeer.  Ik kwam terecht bij de SMO (stichting maatschappelijke opvang) – doorstroomvoorziening ‘het IJ’, waar ik twee jaar teveel heb doorgebracht. Ik ben veranderd van een man die anti-drugs was, en ook zijn dochter zo heeft opgevoed, in iemand die in twee jaar tijd verslaafd is geraakt aan speed.

In die twee jaar tijd ontmoette ik anderen in dezelfde situatie en kreeg ik vrienden binnen de doorstroomvoorziening. Als je dagelijks geconfronteerd wordt met het gebruik van drugs word je gemakkelijker nieuwsgierig naar drugs en het effect ervan. Mijn verslaving gaf een enorme boost aan creativiteit. Deze creativiteit bood mij dagbesteding en houvast in een tijd waarin ik het nodig had om er doorheen te komen. Vanuit de geboden activering binnen de doorstroomvoorziening heb ik de software en website voor het huidige taxibedrijf ontwikkeld. Onder het toetsenbord van de pc lag dan ook elke keer een lijntje chemische troep voor mij om op te snuiven. Tot op heden is dit taxibedrijf wel een van de grootste ondernemingen binnen SMO – voor cliënten, door cliënten.

Veilig

Mei 2013, precies twee jaar na de aanmelding bij de doorstroomvoorziening, kwam het appartement van mijn dochter vrij en kon ik hierin trekken. Na mijn periode van dakloosheid en het verblijf op het IJ realiseer ik mij de waarde van deze woning; ik voel mij hier veilig en het is van mij! Eind 2016  ben ik Cold Turkey afgekickt van speed, gepaard met veel lichamelijke klachten maar zonder hulp van anderen.

Ik heb mij vorig jaar aangesloten bij de startende werkgroep ‘ervaring met verslaving’ binnen het Annahuis omdat ik graag van betekenis wil zijn, met name voor jongeren. Ik geniet ervan om, zoals afgelopen december, voor een zaal van 160 jongeren mijn ervaring te vertellen met de gevaren van drugsgebruik en welke invloed drugs op mijn eigen leven hebben gehad. Al bereik ik er maar één die ik kan behoeden om drugs te gebruiken, dan heb ik mijn doel bereikt. Ik zou graag nog meer aan de weg willen timmeren vanuit de werkgroep en meer mensen willen bereiken met onze verhalen.

Keuze

Het Annahuis is voor mij een rustplek, een plek waar ik mezelf kan zijn, zoals ik wil, open en eerlijk zonder masker. Behalve met de stafmedewerkers heb ik ook een hele open band met de andere groepsleden. Wanneer ik zucht heb durf ik dit te bespreken met de groep en dat is mij veel waard. Ik moet ondertussen helaas terugkomen op mijn destijds sterke mening dat de uitspraak ‘eens verslaafd altijd verslaafd’ niet opgaat voor mij. Ook voor mij ligt terugval op de loer. Ik besef echter dat het op dat moment dan een keuze is die ik maak. De keuze tussen mijn gezin en de drugs. Ik zal altijd voor mijn gezin kiezen. Mijn gezin is het meest belangrijke voor mij!