In Handelingen, het tijdschrift voor praktische theologie en religiewetenschap, een themanummer over mensen van de straat. Met verschillende, interessante artikelen. Sommige bijdragen putten uit de praktijkkennis van straatpastores. Twee artikelen uitgelicht:

Wonen overal nergens thuis (p.7-16) door dr. Niels den Toom

Zingeving wordt snel geassocieerd met denken over de existentiële zaken, zoals de zin van het leven of het voeren van gesprekken erover. Terwijl het in inloophuizen en bij het straatpastoraat vaak gaat over hele materiële en alledaagse zaken. Hoe verhouden het existentiële (pastorale) en het materiële (diaconale) zich tot elkaar binnen de praktijk van het straatpastoraat? Deze vraag stelt universitair docent Geestelijke verzorging Niels den Toom in deze academische verkenning.

In de materiële interactie worden overtuigingen uitgedrukt over God, de mens, hoop, waardigheid en vertrouwen, merkt hij. Hij schrijft: “Voor straatpastores is de aandacht voor het materiële geen praktische hulp naast existentiële hulp. ‘Elke hulpvraag wordt als een zingevingsvraag gezien’ (S4), schrijft een van de pastores. De aandacht voor de praktische nood aan een huis wordt verbonden met de existentiële nood aan bestaansbevestiging. Daarnaast gaat het ook over een existentiële en betekenisvolle omgang met het materiële. Daarmee is materialiteit een uitdrukking van iemands identiteit, verlangen, geloof en wantrouwen.”

Zere plekken en heilige grond (p.19-25) door drs. Bernadette van Dijk en dr. Guus Timmerman

Amersfoortse straatpastor Bernadette van Dijk gaat in gesprek met Guus Timmerman, wetenschappelijk medewerker van Stichting Presentie. Het is een verdiepend gesprek met mooie inzichten, zowel over de visie op ons werk als op de persoonlijke praktijk van Bernadette en Guus.

Bijvoorbeeld:

Bernadette: “Of ze zichzelf ook ‘straatmensen’ noemen! Dat is meteen een spiegel voor mij als straatpastor, want het antwoord is: nee, en waarom doen wij straatpastores dat op bijna alle werkplekken in het land dan wel?”

Ook mooie reflecties over ‘heilige grond’, waar Bernadette en Guus ook op hun persoonlijke praktijk reflecteren.

Guus: “‘Heilige grond’ is dus een plek waar je op een onverwachte, misschien wel ongemakkelijke manier een andere mens ontmoet. Een plek waar die ontmoeting niet vanzelfsprekend is, en kwetsbaar. Waar afstand nemen en op afstand gaan die ontmoeting om zeep helpen.”

Bernadette: “Daar waar het ongemak zit, en je wordt overdonderd door het onverwachte, daar komt het erop aan. Professioneel bedoel ik, ik hoop dan dat ik in mijn pastorale bekwaamheid ook ‘piek’, want dat is het moment dat ertoe doet. Maar ook in theologische zin komt het daar erop aan: als ik terugkijk naar de momenten van ongemak en onverwachtheid, durf ik daar het meest een spoor van de Allerhoogste te benoemen.”

Lees het hele tijdschrift hier.